Wymagania egzaminacyjne
Opisy ogólne poziomów biegłości językowej dla poziomów A2, B1, B2, C1, C2 | Podział szczegółowy poziomów A2, B1, B2, C1 uwzględniający poszczególne sprawności: recepcję, produkcję, interakcję | ||
POZIOM BIEGŁOŚCI |
C2 |
Osoba posługująca się językiem na tym poziomie może z łatwością zrozumieć praktycznie wszystko, co usłyszy lub przeczyta. Potrafi streszczać informacje pochodzące z różnych źródeł, pisanych lub mówionych, w spójny sposób odtwarzając zawarte w nich tezy i wyjaśnienia. Potrafi wyrażać swoje myśli płynnie, spontanicznie i precyzyjnie, subtelnie różnicując odcienie znaczeniowe nawet w złożonych wypowiedziach. | Recepcja
Słuchanie: Uczący się nie ma żadnych trudności ze zrozumieniem jakiejkolwiek wypowiedzi mówionej, słuchanej na żywo, bądź odbieranej za pośrednictwem mediów – wypowiadanej z naturalną szybkością rodzimego użytkownika języka. Czytanie: Uczący się rozumie i potrafi krytycznie interpretować w zasadzie wszystkie formy języka pisanego wraz z tekstami abstrakcyjnymi, o złożonej strukturze, a także tekstami literackimi bądź nieliterackimi zawierającymi dużo wyrażeń potocznych. Rozumie szeroki zakres długich i skomplikowanych tekstów, doceniając subtelne różnice stylu i rozumiejąc znaczenia wyrażane wprost, jak i implikowane. |
Produkcja
Mówienie: Uczący się potrafi prezentować klarowne, dobrze skonstruowane, płynne wypowiedzi o przejrzystej strukturze logicznej, pozwalające odbiorcy wyodrębnić i zapamiętać najważniejsze treści. Pisanie: Uczący się umie pisać w sposób klarowny i sprawny złożone teksty, stosując odpowiedni styl i logiczną kompozycję, ułatwiające czytelnikowi odnajdywanie istotnych informacji. |
|||
Interakcja
Ustna: Uczący się wykazuje się dobrą znajomością wyrażeń idiomatycznych i potocznych. Potrafi precyzyjnie wyrażać delikatniejsze odcienie znaczeń, wykorzystując szeroki zakres środków modyfikujących znaczenie. Potrafi się wycofać i przebudować wypowiedź w trudnym komunikacyjnie miejscu w taki sposób, że rozmówca nie zauważy jego trudności. Pisemna: Uczący się potrafi wyrażać się jasno i precyzyjnie, jest otwarty i skuteczny wobec adresata. |
|||
C1 | Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie szeroki zakres trudnych, dłuższych tekstów, dostrzegając także znaczenia ukryte, wyrażone pośrednio. Potrafi wypowiadać się płynnie, spontanicznie, bez większego trudu odnajdując właściwe sformułowania. Skutecznie i swobodnie potrafi posługiwać się językiem w kontaktach towarzyskich i społecznych, edukacyjnych bądź zawodowych. Potrafi formułować przejrzyste, dobrze skonstruowane, szczegółowe wypowiedzi ustne lub pisemne dotyczące złożonych problemów, sprawnie i właściwie posługując się regułami organizacji wypowiedzi, łącznikami i wskaźnikami zespolenia tekstu. | Recepcja
Słuchanie: Uczący się rozumie wystarczająco dużo, aby móc ze zrozumieniem śledzić dłuższe wypowiedzi na tematy abstrakcyjne i na skomplikowane tematy spoza własnej dziedziny, chociaż może czasami potrzebować wyjaśnienia szczegółów, szczególnie w przypadku nieznajomości danej odmiany regionalnej języka. Potrafi rozpoznawać znaczenie w szerokim zakresie wyrażeń idiomatycznych i kolokwialnych, zauważając także zmianę rejestru wypowiedzi. Potrafi nadążać ze zrozumieniem dłuższych wypowiedzi, nawet jeżeli nie posiadają one wyraźnej struktury, a relacje w nich wyrażane są jedynie sugerowane, a nie sygnalizowane wprost. |
|
Produkcja
Mówienie: Uczący się potrafi przedstawić klarowne, szczegółowe opisy i prezentować złożoną tematykę, porządkując i rozwijając poszczególne zagadnienia oraz kończąc swój wywód stosownym wnioskiem. Pisanie: Uczący się potrafi pisać klarowne i dobrze skonstruowane teksty w różnych rejestrach na złożone tematy, podkreślając istotne kwestie, rozwijając wyrażane poglądy i uzasadniając je dodatkowymi argumentami oraz właściwymi przykładami, formułując przy tym stosowne wnioski. |
|||
Interakcja Ustna: Uczący się potrafi wyrażać się płynnie i spontanicznie, prawie bez wysiłku. Sprawnie posługuje się szerokim zasobem leksykalnym, co pozwala na wypełnienie luk w słownictwie za pomocą omówień. Potrzebuje chwilami nieco czasu na znalezienie właściwych wyrażeń lub stosuje strategie unikania. Tylko koncepcyjnie trudny temat może zakłócić naturalny, płynny tok jego wypowiedzi.Pisemna: Uczący się potrafi wyrażać się jasno i precyzyjnie, jest otwarty i skuteczny wobec adresata. |
|||
POZIOM SAMODZIELNOŚCI |
B2 | Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie znaczenie głównych wątków przekazu zawartego w złożonych tekstach na tematy konkretne i abstrakcyjne, oraz potrafi zrozumieć dyskusję z użyciem języka specjalistycznego, jeśli dotyczy tematyki zawodowej jej własnej specjalności. Potrafi porozumiewać się na tyle płynnie i spontanicznie, by prowadzić normalną rozmowę z rodzimym użytkownikiem języka, bez szczególnego wysiłku dla którejkolwiek ze stron. Potrafi formułować jasne i szczegółowe wypowiedzi ustne lub pisemne dotyczące wielu tematów oraz wyrazić swoje stanowisko w sprawach będących przedmiotem dyskusji, przedstawiając wady i zalety różnych rozwiązań. | Recepcja
Słuchanie: Uczący się potrafi zrozumieć wypowiedzi mówione, w standardowej odmianie języka – na żywo lub w postaci nagrania – zarówno na tematy mu znane, jak i nieznane, zazwyczaj spotykane w życiu osobistym, społecznym, akademickim lub zawodowym. Jedynie nadzwyczajny hałas w tle, niestandardowa struktura wypowiedzi lub częste użycie wyrażeń idiomatycznych mogą wpłynąć negatywnie na jego zdolność rozumienia. Czytanie: Uczący się potrafi czytać z dużą dozą samodzielności, dostosowując styl i tempo czytania do różnych tekstów i celów, a także wykorzystując wybiórczo odpowiednie źródła. Dysponuje dużym zasobem słownictwa, lecz może mieć trudności ze zrozumieniem rzadko używanych wyrażeń idiomatycznych. |
Produkcja
Mówienie: Uczący się potrafi przedstawić klarowne, uporządkowane opisy i prezentacje, właściwie podkreślając znaczące kwestie i podając istotne szczegóły/przykłady. |
|||
Interakcja
Ustna: Uczący się potrafi płynnie, poprawnie i skutecznie wypowiadać się na wiele tematów ogólnych, akademickich, zawodowych lub dotyczących czasu wolnego, wyraźnie zaznaczając relacje między poszczególnymi stwierdzeniami. Potrafi komunikować się spontanicznie, przestrzegając reguł gramatycznych, bez widocznej konieczności ograniczenia tego, co chce powiedzieć, stosując stopień formalności odpowiedni do okoliczności. Pisemna: Uczący się umie skutecznie przekazywać wiadomości i poglądy na piśmie, ustosunkowując się do poglądów innych. |
|||
B1 | Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie znaczenie głównych wątków przekazu zawartego w jasnych, standardowych wypowiedziach, które dotyczą znanych jej
spraw i zdarzeń typowych dla pracy, szkoły, czasu wolnego etc. Potrafi radzić sobie w większości sytuacji komunikacyjnych związanych z podróżą do kraju, w którym używa się danego języka. Potrafi tworzyć proste, spójne wypowiedzi ustne i pisemne na tematy, które są jej znane bądź ją interesują. Potrafi opisywać doświadczenia, zdarzenia, nadzieje, marzenia i zamierzenia, krótko uzasadniając bądź wyjaśniając swoje opinie i plany. |
Recepcja Słuchanie: Uczący się potrafi zrozumieć jasną informację na tematy związane z pracą i nauczanym przedmiotem, odbierając zarówno ogólne przesłanie, jak i konkretne szczegóły, pod warunkiem, że wypowiedź jest artykułowana wyraźnie i ze znanym mu akcentem.Czytanie: Uczący się potrafi czytać proste, konkretne teksty na tematy związane z własną specjalności i zainteresowaniami, uzyskując zadowalający stopień ich zrozumienia. |
|
Produkcja Mówienie: Uczący się potrafi dość płynnie prezentować omówienia jednego lub więcej tematów dotyczących jego własnego obszaru zainteresowań, odpowiednio porządkując kolejne zagadnienia.Pisanie: Uczący się potrafi pisać jasne, zwięzłe teksty, na rozmaite tematy leżące w polu jego zainteresowań, w formie liniowego ciągu prostych, pojedynczych stwierdzeń. |
|||
Interakcja Ustna: Uczący się potrafi dość swobodnie prowadzić rozmowę na typowe i nietypowe tematy związane z własnymi zainteresowaniami i sprawami zawodowymi. Umie wymieniać, sprawdzać i potwierdzać informacje, radzić sobie w mniej rutynowych sytuacjach i tłumaczyć, dlaczego coś stanowi problem. Potrafi wypowiadać się na bardziej abstrakcyjne tematy, takie jak np. sztuka, film, literatura, muzyka itp.Pisemna: Uczący się umie ze stosunkowo dużą precyzją przekazywać informacje i wyrażać poglądy na tematy abstrakcyjne i konkretne, sprawdzając informacje i wyjaśniając problemy lub pytać o nie. Potrafi pisać listy prywatne i notatki zawierające prośby lub przekazujące proste informacje na tematy, jakie uważa za ważne. |
|||
POZIOM PODSTAWOWY | A2 | Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie wypowiedzi i często używane wyrażenia związane z najistotniejszymi sprawami (np.: podstawowe informacje dotyczące rozmówcy, jego rodziny, zakupów, otoczenia, pracy). Potrafi porozumiewać się w typowych, prostych sytuacjach komunikacyjnych, wymagających jedynie bezpośredniej wymiany zdań na tematy znane i powtarzające się. Potrafi w prosty sposób opisywać swoje pochodzenie i otoczenie w którym żyje, a także wypowiadać się w sposób bardzo prosty na tematy związane z najważniejszymi potrzebami życia codziennego. | Recepcja Słuchanie: Uczący się potrafi zrozumieć wystarczająco dużo, by reagować na konkretne potrzeby komunikacyjne, pod warunkiem, że wypowiedź rozmówcy jest artykułowana wyraźnie.Czytanie: Uczący się rozumie krótkie, proste teksty na znane mu, konkretne tematy, napisane językiem codziennym lub związane z pracą, zawierające często używane sformułowania. |
Produkcja
Mówienie: Uczący się potrafi przedstawić proste opisy lub prezentować osoby, warunki życia lub pracy, codzienne rutynowe czynności, rzeczy lubiane/nielubiane itp. w formie krótkiego ciągu prostych zwrotów i zdań, tworzących listę spraw. |
|||
Interakcja Ustna: Uczący się potrafi ze stosunkową łatwością uczestniczyć w typowych i krótkich rozmowach, pod warunkiem otrzymania w razie potrzeby pomocy od rozmówcy. Potrafi bez zbytniego wysiłku radzić sobie z prostą, rutynową wymianą zdań. Potrafi zadawać pytania i odpowiadać na nie oraz wymieniać poglądy i informacje na znane mu tematy w możliwych do przewidzenia sytuacjach życia codziennego.Pisemna: Uczący się potrafi pisać krótkie, proste notatki na temat najpilniejszych, codziennych spraw. |
Źródło:
Coste, D., North, B., Sheils, J., Trim, J., 2003, Europejski system opisu kształcenia językowego: uczenie się, nauczanie, ocenianie. Warszawa: Wydawnictwo Centralnego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli. Online: https://www.ore.edu.pl/wp-content/uploads/attachments/ESOKJ_Europejski-System-Opisu.pdf.
Janowska, I., Plak, M., 2021, Działania mediacyjne w uczeniu się i nauczaniu języków obcych. Od teorii do praktyki, Kraków: Księgarnia Akademicka.